- constabilio
- cōn-stabilio, īvī, ītum, īre, befestigen, fest gründen, rem suam, Plaut. capt. 453. Ter. adelph. 771: außerdem bei Tert. adv. Val. 39 u.a. Eccl. – ⇒ Vulg. Fut. constabilibo, Assumpt. Mos. 2, 46.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.